Bóg się rodzi Kolęda chwyty

🏠








C F C G Bóg się rodzi, moc truchleje: Pan niebiosów obnażony, C F C G Ogień krzepnie, blask ciemnieje, ma granice Nieskończony; G C F C Wzgardzony, okryty chwałą, śmiertelny Król nad wiekami F C F G C A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami. C F C G Cóż masz niebo, nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście twoje, C F C G Wszedł między lud ukochany, dzieląc z nim trudy i znoje, G C F C Niemało cierpiał, niemało, żeśmy byli winni sami F C F G C A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami. C F C G W nędznej szopie urodzony, Żłób Mu za kolebkę dano! C F C G Cóż jest, czym był otoczony? Bydło, pasterze i siano. G C F C Ubodzy, was to spotkało, Witać Go przed bogaczami, F C F G C A Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami. C F C G Potem i króle widziani, Cisną się między prostotą, C F C G Niosąc dary Panu w dani: Mirrę, kadzidło i złoto. G C F C Bóstwo to razem zmieszało, Z wieśniaczymi ofiarami, F C F G C A Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami. C F C G Podnieś rękę Boże Dziecię! Błogosław ojczyznę miłą. C F C G W dobrych radach, w dobrym bycie wspieraj jej siłę swą siłą, G C F C Dom nasz i majętność całą i wszystkie wioski z miastami F C F G C A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami.





Edytuj